| شیوه مدیریت، مزایا و محدودیت های کلاسهای چند پایه در آموزش و پرورش ایران |
| کد مقاله : 1072-CNF (R1) |
| نویسندگان |
|
هادی برمال *1، سیدبرزو جمالیان زاده2 1دانشگاه فرهنگیان 2زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات، پردیس شهید ایزدپناه(دانشگاه فرهنگیان)، یاسوج |
| چکیده مقاله |
| در نظام آموزشی کشور ما، وجود کلاسهای چند پایه واقعیتی اجتناب ناپذیر است. شرایط سخت محیطی، کمبود جمعیت دانش آموزی، کمبود نیروی انسانی و فضای آموزشی، مهاجرت طبیعی یا اجباری و وجود مشکلات و مسایل متعد دمالی و اقتصادی از عواملی هستند که امکان تشکیل واحد آموزشی را با کلاسهای تک پایه محدود می سازند. هدف مقاله ی حاضر، بررسی مشکلات روشهای موجود تدریس در کلاسهای چندپایه و چگونگی مدیریت کلاسهای چندپایه است. در نوشتن این مقاله از روش کتابخانه ای استفاده شده است. در این مقاله اشاره شده است که عوامل اثر گذار بر روش تدریس از دیدگاه معلمان چند پایه، کمبود وقت، تعداد زیاد دانش آموزان در هر پایه، عدم آگاهی از شیوه های تدریس در کلاس چند پایه، کمبود سایل آموزشی، نامناسب بودن ترکیب سنی دانش آموزان و عدم تمرکز حواس بوده است. همچنین اشاره شده است که مناسب ترین روشهای تدریس در کلاسهای چند پایه جهت مدیریت بهتر این کلاسها عبارتند از: روش سخنرانی، پرسش و پاسخ، همیاری، حل مسئله و آزمایش است. بخشی از مدیریت زمان از طریق تفویض اختیار امکان پذیر است. در کلاسهای چند پایه معلم می تواند بخشی از وظایف خود را به یکی از معلم یاران هر پایه واگذار نموده و پس از انجام کار، مسئولیت های واگذار شده را بازیابی، نظارت و بررسی نموده و معلم یاران را نسبت به کاستی های احتمالی راهنمایی نماید. بدین ترتیب ضمن استفاده از وقت، نسبت به کنترل کلاس و مدیریت کلاس تلاش نموده است. |
| کلیدواژه ها |
| کلاس چند پایه، مشکلات کلاسهای چند پایه، استراتژی، محدودیت |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |