پدیدارشناسی تجارب معلمان از آسیب‌های آموزش در کلاس‌های چند پایه روستایی کرمانشاه و راه‌کارهای بهبود کیفیت آموزش در آن‌ها
کد مقاله : 1024-CNF
نویسندگان
امیر مرادی *1، محسن کردلو2، یونس امیراحمدی3
1مدرس مدعو دانشگاه فرهنگیان (شهید رجایی)- مشاور مدرسه آموزش و پرورش ناحیه یک کرمانشاه
2مدرس دانشگاه فرهنگیان کرج- کارشناس اداره آموزش و پرورش کرج
3کارشناس آموزش سازمان مرکزی دانشگاه فرهنگیان
چکیده مقاله
چکیده
هدف اصلی این پژوهش، پدیدارشناسی تجارب معلمان از آسیب‌های آموزش در کلاس‌های چند پایه روستایی و راه‌کارهای بهبود آموزش در آن‌ها است. برای درک تجارب زیسته معلمان از روش پژوهش نمودشناسی تفسیری که از رویکردهای پژوهش کیفی و روش تحلیل محتوا است، استفاده شده است. نمونه آماری پژوهش حاضر، بر اساس نمونه‌گیری هدف‌مند، از بین معلمانی انتخاب شدند که بیش از دو سال در کلاس‌های چند پایه سابقه تدریس داشته‌اند. داده‌ها از راه مصاحبه‌های ژرف نیمه‌ سازمان‌یافته با 12 معلم (6 مرد و 6 زن) در مورد تجارب و ادراک‌شان درباره سوالات پژوهش جمع آوری و سپس به روش ون منن تحلیل شدند. بر بنیاد یافته های پژوهش، آسیب‌های آموزش در کلاس‌های چند پایه شامل کمبود وقت، کمبود امکانات و تجهیزات کمک‌آموزشی، بهره‌گیری از معلمان کم‌انگیزه و کم‌تجربه، شیوه‌های تدریس ناکارآمد، تفاوت سنی و ترکیب جنسیتی، دو زبانه بودن، ضعف علمی پایه‌ای دانش‌آموزان، غیبت زیاد دانش‌آموزان و معلمان و نامناسب بودن فضای آموزشی است. بهره‌گیری از فناوری‌های نوین آموزشی، انتخاب معلم‌یار از بین دانش‌آموزان برتر هر پایه، بهره‌گیری از الگوهای نوین تدریس، حمایت مسئولان آموزش ابتدایی از مدارس چندپایه روستایی و تهیه تجهیزات آموزشی و کمک‌آموزشی موردنیاز و استفاده از معلمان باانگیزه و باتجربه، مهم‌ترین راه‌کارهای پیشنهادی جهت کاهش آسیب‌ها و بهبود کیفیت آموزش مدارس چندپایه روستایی بودند. در پایان می‌توان چنین نتیجه‌گیری کرد؛ گرچه کلاس‌های چندپایه دارای آسیب‌هایی است اما از محاسن آن نیز نباید غافل شد و با بکارگیری راه‌کارهای آموزشی و روان‌شناختی، دانش‌آموزان چندپایه می‌توانند پیشرفتی همسان با دانش‌آموزان کلاس‌های تک‌پایه داشته باشند.
کلیدواژه ها
پدیدارشناسی، آسیب‌های آموزشی، چند پایه، روستایی، راه‌کارها، کیفیت آموزش.
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی